Są nimi: zęby, dziąsła i kość, w której zęby są zakotwiczone, stawy skroniowo-żuchwowe, tkanki twarzy i wiele innych.
Aby efekt terapii stomatologicznej – niezależnie od jej zakresu – był trwały, potrzebne jest szersze spojrzenie, niż tylko na samo uzębienie.
Znając fizjologię całego układu stomatognatycznego (czyli kompleksu: zębów, dziąseł, kości, stawów skroniowo – żuchwowych , mięśni) oraz mechanizmy funkcjonowania możemy wykonać szczegółową diagnostykę u naszych pacjentów i jesteśmy w stanie precyzyjnie ocenić oraz przewidzieć ryzyko wystąpienia schorzeń stomatologicznych w przyszłości. Umiejętność oceny ryzyka odpowiednio wcześnie – czasem nawet przed wystąpieniem objawów odczuwalnych dla pacjenta – daje możliwość zapobiegania wystąpieniu takich stanów jak starcie zębów, wady zgryzu, recesje dziąsłowe, przedwczesna ruchomość i utrata zębów, paradontoza, bóle stawów skroniowo – żuchwowych, czy powstawanie przestrzeni między zębami.
Jeśli choroba już jednak wystąpiła np. wada zgryzu, starcie zębów, recesje – priorytetem jest zastosowanie takiego leczenia by osiągnąć długo czasową stabilność osiągniętych rezultatów. Bez odpowiedniej diagnostyki i szerokiego spojrzenia łączącego wiele specjalności stomatologicznych często jest to niemożliwe.
Dlatego diagnostyka i późniejsze leczenie naszych pacjentów obejmuje wszystkie struktury narządu żucia. Na podstawie doświadczenia własnego i innych opracowaliśmy standardy pracy, dzięki którym nasze postępowanie jest przewidywalne, co w równym stopniu jest istotne dla nas jak i dla naszych pacjentów.
Wczesna ocena ryzyka – to mniej kosztowne i mniej inwazyjne leczenie.